fot. Archiwum własne. Berlin Zachodni, 1981. Od lewej prof. Jacek Waluk, prof. Josef Michla, prof. Anna Grabowska
Profesor Anna Grabowska była ostatnią żyjącą osobą spośród twórców Zakładu Fotochemii i Spektroskopii Instytutu Chemii Fizycznej PAN. Wspólnie z nią stanowili to grono: Zbigniew Grabowski, Jan Jasny oraz ściśle współpracujący z Zakładem Józef Koszewski (zmarły zaledwie miesiąc przed prof. Grabowską, w lipcu 2024). Była też inicjatorką utworzenia w Instytucie Centrum Laserowego. Pełniła obowiązki Dyrektora do spraw naukowych.
Jej zainteresowania naukowe obejmowały rozmaite aspekty spektroskopii molekularnej, fotofizyki i fotochemii. Duży oddźwięk wywołały publikacje z lat 60-tych (m.in. w Nature, z Wiktorem Kemulą) pokazujące możliwość obserwacji tzw. przejść wzbronionych (absorpcja singlet-tryplet). Z kolei w latach 70-tych powstały prace demonstrujące ogromny wzrost zasadowości we wzbudzonych stanach singletowych i trypletowych wielu związków azaaromatycznych. Artykuły te można uznać za podwaliny intensywnie później rozwijanych badań tzw. fotozasad i fotokwasów.
W latach 80-tych Profesor Grabowska zajęła się indukowanymi światłem procesami pojedynczego i podwójnego przenoszenia protonów. Badane przez jej zespół cząsteczki 2,2’-pirydylodiolu i jego pochodnych stanowią do dziś podstawowe modele dla zrozumienia mechanizmu tych fotoprocesów; opatentowano także ich zastosowanie jako fotostabilizatorów.
Jej pasja naukowa, niespożyta energia i zaangażowanie były inspiracją dla jej wychowanków, m.in. dla piszącego te słowa.
prof. Jacek Waluk